هــــــــــــدف

بيماري پيچيدگي و تورم رگبرگهاي چغندر كه به انگليسي Curly top گفته مي‌شود .

بيماري در چغندر كاري‌هاي فارس بسيار شايع و در اكثر مزارع تا حدود 90 درصد آلوده مي‌باشد.

نشانه‌ها

اولين علائم بيماري عبارتند از لوله شدن برگهاي جوان داخل بوته است و به عبارت ديگر برگها در امتداد دمبرگها لوله مي‌شود رگبرگهاي فرعي شفاف و متورم شده و در سطح زيرين برگها برآمدگي‌هايي بوجود مي‌آيد و خارهاي 1 تا 2 ميليمتري تشكيل مي‌گردد و سرانجام رنگ گياه زرد خواهد شد .

نشانه‌هاي ظاهري بيماري روي برگهاي پير پس از دو هفته بروز خواهد نمود . با پيشرفت بيماري برگهاي زرد ، پژمرده و سرانجام مي‌ميرند . برگهاي چغندر قند برگهاي گياه آلوده قطرات چسبنده ، لزج و شفافي ديده مي‌شوند كه پس از چندي قهوه‌اي و سپس سياهرنگ مي‌گردند و تشكيل پوسته‌هائي را مي‌دهند . اين قطره‌ها از دمبرگ ، رگبرگ اصلي و يا رگبرگهاي فرعي ترشح مي‌گردند. قبل از آنكه بوته چغندر بميرد به طور غير طبيعي ريشه‌هاي كوچكي روي غده به وجود مي‌آيد و بدين سبب اين نشانه را Hairy root و يا Wooly root مي‌نامند .

در برش عرضي ريشه چغندر آلوده حلقه‌هاي متحد المركزي به رنگ سياه ديده مي‌شود كه در فواصل آنها بخشهاي روشن قرار دارند . در برش طولي اين دواير به صورت نوارهاي طولي ديده مي‌شود .

عامل بيماري ويرسي است از تیپ جنس Curtovirus به ابعاد 30*18 نانومتر ، به وسيله عصاره گياه منتقل نمي‌شود . ويروسي است پايا كه در عصاره برگ چغندر براي مدت هفت روز در برگ چغندر خشك براي مدت چهارماه و در بدن زنجره ناقل كه خشك شده باشد تا 6 ماه بيماريزايي خود را حفظ ميكند .

ويروس عامل بيماري توسط حشرات ناقل منتقل مي‌گردد و در ايران زنجره هاي جنس Neoaliturus به عنوان ناقلين اين ويروس شناخته شده اند . اين حشرات زمستان را به صورت حشره بالغ در پناه بوته‌هاي چغندري كه در زمين باقي مانده ، همچنين بوته هاي علفهاي هرز مختلف بالاخص شور ، شوره ، عنبر بو ، نان گرگ و درمنه مي‌گذرانند .

ويروس به وسيله تخم زنجره و همچنين به وسيله بذر منتقل نمي‌شود .

کنترل

براي کنترل با بيماري بايد سعي نمود حشرات ناقل كنترل شوند