اخیرا دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که شیمیدان ها با وجود کار با مواد شیمیایی پر خطر، نه تنها عمر کمتری نسبت به بقیه ندارند، بلکه از میانگین سنی بالاتری نسبت به مردم عادی برخوردارند.
به نظر میرسد از آنجایی که بدن یک شیمیست بیش از حد مقدار مجاز در مجاور مواد خطرناک و سرطان زا قرار گرفته است این مواد در بدن او عملکردی شبیه به واکسن از خود نشان داده و نوعی مقاومت خاص ایجاد میکند که باعث مقاومت بیشتر بدن یک شیمیست نسبت به مردم عادی می شود.
در واقع این عامل باعث شده وقتی عوامل سرطان زای موجود در محیط زندگی وارد بدن می شوند، بدن یک شیمیست ابتدا به آن عامل سرطان زای خارجی به دیده تمسخر می خندد و سپس ماده پرخطری که از سادگی ساختار خود نسبت به ترکیبات موجود در بدن شیمیست احساس شرمساری می کند، در همان جا خودش با خودش واکنش داده و از بین می رود.
ستاد روحیه رسانی بزرگ بچه های مهندسی شیمی