آمونیفیکاسیون

          کلاغ سفید 
            بازدید : 989
          دوشنبه 28 فروردين 1391
           نظرات (0)
        

آمونیفیکاسیون :
به مرحله ای از تحولات بیو شیمیایی خاک اطلاق می گردد که در آن مواد آلی به ترکیبات ساده تری تجزیه می شوند. که محصول نهایی از ته آن، آمونیاک می باشد. در آمونیفیکاسیون ابتدا ترکیبات پروتیدی مواد آلی از طریق هیدرولیز به ترکیبات ساده تر و پایدارتر مانند پروتئوزها، آلبوموزها، پپتون ها و اسیدهای آمینه تجزیه می شوند. ترکیبات اخیر به نوبه خود گاهی هیدرولیز و گاهی اکسیده می شوند.
پس از پیدایش محصولات حد واسط بالاخره به املاح آمونیوم به ویژه کربنات دی آمونیوم تبدیل می شوند و کربنات دی آمونیوم پس از تجزیه نهایی، گاز کربنیک و آمونیاک را تولید می کند. کلیه فعل و انفعالات مزبور تحت تأثیر موجودات زنده کوچک در خاک به ویژه باکتریها انجام می گیرد.
نیترنیاسیون : مرحله دوم نیتریفیکلسیون است که در آن با اکسیده شدن آمونیاک، ازت آمونیاکی به ازت نیترو تبدیل می شود. این عمل تحت تأثیر باکتریهای مخصوص به نام نیتروز و موناس انجام می گیرد.
این باکتریها معمولاً به یونهای NH4 قابل تبادل حمله می کنند. از مواد معدنی خاک تغذیه و کربن مورد نیاز پروتوپلاسم خود را از انیدریک کربنیک و کربنات ها (به ویژه کربنات کلیسیم) تأمین می کنند.

NH₄ + 2O₂ ---> NO₂ + 2H₂O

اکسیداسیون آمونیاک همراه با تولید انرژی است که لازمه زندگی و ادامه فعالیت باکتریهای فوق است. نیتراتاسیون آخرین مرحله آمونیفیکاسیون است که در آن ازت نیترواکسیده می شود و به ازت نیتریک تبدیل می گردد. این عمل به وسیله باکتری مخصوص به نام نیترو باکتر انجام می گیرد. این باکتری نیز کربن مورد نیاز پروتوپلاسم خود از انیدریک کربنیک و کربنات ها (کربنات کلیسیم و کربنات منیزیوم ) تأمین می کند.

NO₂ + (1 ⁄ 2) O ₂ → HNO₃

(انرژی حاصل از ازت نیترو کمتر از اکسیداسیون ازت آمونیاکی است) وجود شرایط مناسب برای فعالیت باکتریهای دو مرحله اخیر نیتریفیکاسیون، دارای اهمیت ویژه ای در حاصلخیزی خاک است. این شرایط در برقراری تهویه کافی و وجود مقداری کرنبات در خاک خلاصه می شود. بدین ترتیب از یک طرف مواد معدنی ازته به اندازه کافی برای تغذیه گیاهان تولید می شود و از طرف دیگر از تجمع بیش از اندازه آمونیاک در خاک که محیطی مسموم کننده برای فعالیت باکتریها ایجاد می کند جلوگیری می گردد.